Schuld

Schuld… schuld… schuld…

Al dagenlang komt dit woord steeds bij me naar boven. 

Het begon met dat ik ziek was, en me bedacht hoe ik nog beter voor mezelf kan zorgen, want blijkbaar heb ik dat niet goed genoeg gedaan de afgelopen tijd. Anders was ik niet ziek geworden.

 

Schuld.. Mijn eigen schuld dat ik ziek werd. Ik trok dit wat verder mijn zijn in, en tot mijn verdriet besefte ik me dat ik mezelf (nog steeds) van heel veel dingen de schuld geef. En niet een blanco schuld, zo’n het-is-niet-anders, maar echt vingertje-wijzen, wat-ben-je-ook-een-sukkel, waarom-zou-iemand-jou-willen schuld. Bah. 

 

Alsof ik op een zacht wit platform sta, met een diepe zwarte vlek waar ik dan weer even per ongeluk in ben gestapt. Oh ja, die vlek is er ook nog.. Wat een energie neemt het, om mezelf steeds omhoog te worstelen uit dat schuldgevoel. 

Nu kom ik het tegen per onderwerp, en per onderwerp probeer ik er zo goed mogelijk mee aan de slag te gaan. 

Gezondheid, is het waar dat ik beter voor mezelf moet zorgen?

Ontwikkeling, is het waar dat ik harder moet werken om mezelf nog sneller en beter te ontwikkelen?

Werk, is het waar dat ik eerst maar eens doelen moet stellen?

Familie, is het waar dat ik .. tekort.

Emoties, is het waar dat ik… niet goed.

 

Op alles is wel iets te bedenken wat ik beter kan, meer kan. Schuldgevoel.

Wat nou.. Als ik vanaf de andere kant zou beginnen? Niet vanuit schuld en tekort, maar vanuit liefde en overvloed.

 

Gezondheid, wat gun ik mijn lichaam meer dan wat ik het nu geef? 

Ontwikkeling, wat helpt mij om verder te gaan? Of heb ik misschien juist even iets anders nodig? 

Werk, hoe kan ik mijn werk vanuit liefde doen, en zijn er nog andere dingen die ik wil doen om liefde te verspreiden?

Familie, wat kan ik geven, wat wil ik geven? Hoe blijf ik op mijn eigen plek en geef ik de ander ook de ruimte om zijn/haar eigen plek in te nemen, eigen keuzes te maken?

Emoties, wat kunnen ze mij leren? Wat helpen ze mij inzien?

 

Gewoon, lief zijn voor mezelf, zoals ik dat de afgelopen tijd steeds meer heb geleerd. Ik ben toch ook niet zo streng voor een ander? Waarom dan wel voor mezelf? 

Behandel jezelf zoals je ook een ander zou behandelen. 

Grappig, dat dat zinnetje beter voor me werkt dan ‘Behandel een ander zoals je zelf behandeld wilt worden’. 

 

En ook grappig, hoe het schrijven van dit stukje me ook dat warme gevoel geeft waardoor ik mezelf dat ook gun. Die zachtheid voor mijzelf. Want naast dat ik vast niet alles goed doe, doe ik ook heel veel dingen wel goed, en vanuit heel veel liefde. En ik hoop, vanuit deze zachte warmte, dat dit gevoel steeds sterker mag worden bij iedereen hier op de wereld. Dat we met zijn allen, als losse personen maar met een diepe verbinding de liefde steeds helderder mogen, kunnen, willen laten schijnen 💖

 

Met veel liefs!