Heldin

 

Als ik denk aan een heldin, dan stel ik me een persoon voor die in alles mijn voorbeeld is.

In veel mensen zie ik mooie stukjes, en die stukjes neem ik dankbaar aan als voorbeeld van waar ik in wil groeien..

 

Maar als het gaat over mijn heldin, de persoon die ik helemaal zou willen zijn, dan zie ik haar vooral wanneer ik in de spiegel kijk.

 

Ik zie haar zachtheid in mijn ogen.

Ik voel haar liefde in mijn hart.

Ik voel haar angst in mijn buik.

Ik voel de dingen waar ze spijt van heeft en de dingen waar ze trots op is.

 

Ik merk hoe ze moedig vooruitgaat.

Hoe ze kiest om vanuit liefde te kijken naar mensen en situaties waar ze zich in eerste instantie niet altijd veilig bij voelt.

Ik weet inmiddels dat deze dappere keuze ervoor zorgt dat er bijzondere dingen ontstaan.

 

Ze is aan het leren.

Ze is aan het ontdekken.

Oude verhalen worden herschreven, vastgeroeste pijn wordt losgebikt.

Alles wordt zichtbaar, omdat ze durft te kijken.

 

Ze leeft, en doet dat vol vertrouwen, want dit leven heeft uiteindelijk altijd het beste met haar voor.

 

Ik bewonder haar, ik bedank haar, ik hou van haar.

 

Ik ben mijn heldin. 

 

 

-Geschreven als opdracht tijdens de cursus ‘Vrij schrijven’, gegeven door Marijke van den Esschert.

De opdracht was: ‘Beschrijf een ontmoeting met je held/heldin.-